Harrison France - Ποιό είναι το δικό σου στερεότυπο;

Ο συγκεκριμένος φωτογράφος από την Αγγλία ζήτησε από διαφορετικές γυναίκες να αποτυπώσουν στο χαρτί ένα στερεότυπο που βλέπουν να υφίστανται στην καθημερινότητας τους.

Ο ίδιος περιγράφει πώς ακόμα και σήμερα οι άνθρωποι οδηγούνται στην κατηγοριοποίηση(πλούσιος,φτωχός,κοκαλιάρης,χοντρός,χαζή ξανθιά,χούλιγκαν κ.ο.κ)

Stereotypes play a big part in society and there are just so many at present, it seems that everyone has to fit into a category, whether that be rich, poor, skinny, fat, dumb blonde, football hooligan, etc. 

Παρακάτω,προσθέτει ότι κανένας δεν είναι όπως φαίνεται και οι διάφορες ''ταμπέλες'' είναι τις περισσότερες φορές εσφαλμένες...

Although stereotypes will probably never disappear, I think it is important to highlight the fact that people aren’t always what they seem and that labels can be offensive and are, most likely, incorrect.

Πηγή: http://www.libartslondon.co.uk

 

Κοίτα πως χάνονται οι δρόμοι

μες τους ανθρώπους...

τα περίπτερα πως κρυώνουνε

απ΄τις βρεγμένες εφημερίδες

ο ουρανός

πως τρυπιέται στα καλώδια

και το τέλος της θάλασσας

από το βάρος των πλοίων

πόσο λυπημένες είναι οι ξεχασμένες ομπρέλες

στο τελευταίο δρομολόγιο

και το λάθος εκείνου που κατέβηκε

στην πιό πρίν στάση

τα αφημένα ρούχα στο καθαριστήριο

και τη ντροπή σου

ύστερα από δύο χρόνια που βρήκες λεφτά

πως να τα ζητήσεις

πως τσούκου τσούκου

αργά μεθοδικά

μας αλλοιώνουνε

να καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή

από το στύλ της καρέκλας...

Κατερίνα Γώγου

Πηγή :http://left.gr

Everybody's Free To Wear SUNSCREEN

Το τραγούδι είναι βασισμένο σε γνωστό άρθρο με τίτλο: ''Advice, like youth, probably just wasted on the young'' της Mary Schmich .Νομίζω είναι τόσο άμεσες οι συμβουλές της συγγραφέας που, χωρίς να σου κάνουν κήρυγμα, σου περνάνε  τη θέληση για ζωή.Αντηλιακό λοιπόν!!!

Oasis - Wonderwall

T the end των Blur. Πηγή: www.lifo.gr

To the end των Blur. Πηγή: www.lifo.gr

To the end των Blur. Πηγή: www.lifo.gr

Λίγες μέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα  Καταπολέμησης της Φτώχειας,η Αctionaid  μαζί με την Mademoiselle Maurice γεμίζουν την πόλη με χρώμα!

JUMBO: ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ!

Πρίν πας να αγοράσεις ,διάβασε και αυτό.
 
Το πρωί του Σαββάτου 28 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στα Jumbo του Νέου Δρόμου στην Πάτρα παρέμβαση με ανάρτηση πανό και μοίρασμα κειμένων. Πετάχτηκαν επίσης και εκατοντάδες τρικακια στον προαύλιο χώρο και στην είσοδο του καταστήματος. Η όλη κίνηση έγινε με αφορμή τη σύλληψη ενός πατέρα στο Βόλο που πήρε ένα κουτί μαρκαδόρους για το παιδί του χωρίς να πληρώσει, συνελήφθη από το προσωπικό του καταστήματος και εις βάρος του κατατέθηκε μήνυση από την εταιρεία. Στον άνεργο πατέρα υπεβλήθη ποινή φυλάκισης 20 ημερών με τριετή αναστολή και του χρεώθηκαν δικαστικά έξοδα ύψους 80 ευρώ. Του αφαίρεσαν μάλιστα και τα ελάχιστα χρήματα που υπήρχαν στο πορτοφόλι του.

Τα JUMBO διατυμπανίζουν ότι έχουν χαμηλές τιμές, δεν εξηγούν όμως στις σαχλές τους διαφημίσεις ότι οι τιμές αυτές προκύπτουν α) από τις σκληρές, εντατικοποιημένες συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων τους, β) από την εισαγωγή προϊόντων, κατά βάση από την Κίνα, όπου οι εργαζόμενοι (συχνά ανήλικα παιδιά) δουλεύουν χωρίς κανένα δικαίωμα για ένα κομμάτι ψωμί.

Τα JUMBO συγκεκριμένα έχουν μακρά ιστορία καταγγελιών για τις εργασιακές συνθήκες στις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοί τους : εκδικητικές απολύσεις για συνδικαλιστική δράση, κλίμα αυταρχικό, συνεχή έλεγχο από κάμερες και προϊσταμένους, ωράρια που παραβιάζουν προκλητικά τα νόμιμα επιτρεπόμενα, πίεση για υπογραφή ατομικών συμβάσεων. Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι τα JUMBO προσφέρουν 4ωρη απασχόληση με αμοιβή 180 ευρώ το μήνα (!), ενώ ήταν η επικερδέστερη εμπορική εταιρεία στη χώρα το 2012 με κέρδη €96,96 εκ. (!!!). Η «4ωρη εργασία» -κατά τη συνήθη πρακτική της αγοράς- συχνά δεν τηρείται και οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να δουλεύουν για περισσότερες ώρες, για τις οποίες δεν αμείβονται. Σε περιόδους κρίσης, όπως τώρα, ποντάρουν στην τεράστια ανεργία, για να βρουν ακόμα πιο φθηνούς εργαζομένους και να αυξήσουν ακόμα περισσότερα τα κέρδη τους.

 

 Πηγή: http://ipposd.wordpress.com/

ΑΓΑΠΩ
 
Αγαπώ τους ανθρώπους,

που δεν ανήκουν πουθενά.

Αυτούς,

που καταργούν σύνορα και φυλές,

άρρωστα θρησκευτικά έθιμα και προκαταλήψεις.

Αγαπώ τους ανθρώπους,

που στηρίζουν την τέχνη και όχι μια απρόσωπη βιομηχανική παραγωγή.

Τους ανθρώπους,

που δεν υψώνουν σημαίες και λάβαρα.

Που δεν ανήκουν σε κόμματα 

και άλλα κερδοφόρα λαϊκά παραμύθια.

Αυτούς,

που μοιράζουν φαγητό ,

χωρίς να τρέξουν να το διαφημίσουν.

Αγαπώ τους ανθρώπους,

που δεν ξεχνούν,

που και που να γίνονται άνθρωποι.

                                                                                 

                                                                           Μάρω Κάσσαρη