ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Αποκαλυπτικό βίντεο για το πώς ο καπιταλισμός ελέγχει τις ζωές μας.Είναι ένα φαινόμενο που υπήρχε και θα υπάρχει ,όσο οι άνθρωποι παραμένουν απαθείς μπροστά στην αδικία.Τα animation έγιναν από το studio JOHO.

                                                       STEREO NOVA - 6 am

Εδώ στέκομαι, σ’ αυτή τη σιωπή
με μάτια ανοιχτά στα παράσιτα
Έξι η ώρα τα χαράματα
Ο εγωισμός μου δεν περνάει
Όταν ένας άντρας ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο
παγωμένος
απλώνει το χέρι στο τίποτα
είναι η τελευταία άκρη απ’ το σχεδιάγραμμα της οικονομίας
Καθώς το πρώτο φως της μέρας απ’ τα μάτια του ανατέλλει
κι αυτός δεν το ξέρει ότι μυρίζει άσχημα, γιατί η ζωή είναι βρώμικη
Μας χωρίζει ένα μέτρο κι αυτός ο αέρας που ξεφυλλίζει ένα πεταμένο περιοδικό
Τα τέσσερα πρώτα μανεκέν που έφτασαν στις διαμαντένιες πύλες του παραδείσου
Ξημερώνει και κανείς δε θέλει να το καταλάβει
Ο θάνατος ενός πολίτη ξεκινά από τα όνειρα του ΛΟΤΤΟ
κι ύστερα παίζει με τα κανάλια της τηλεόρασης
κι εκπαιδεύει τα παιδιά του πως να γελούν με την τεχνική του ζάπινγκ
Σπόνσορας αυτής της αθλιότητας ένα μεγάλο αυτοκίνητο
Απομακρύνει τον έλεγχο πάνω απ’ τις ανθρώπινες μάζες
η κουλτούρα του γρήγορου φαγητού

Έξι και πέντε λεπτά
Η τέλεια κοινωνία εμποδίστηκε απ’ τους καριερίστες και τους καιροσκόπους
Μας χωρίζουν δυο βήματα
Θα `θελα να του μιλήσω μα ξέρω πως δε θα με καταλάβει
Όλη νύχτα ήμουν έξω
Πόσες φορές δεν έκανα το ίδιο πράγμα
Με διαφορετικά ρούχα, με τα ίδια, και χωρίς
Γιατί πίστευα πως τα μάτια σου είναι τα φώτα για ένα διαφορετικό κόσμο
Ο μύθος της διασταύρωσης
Κάποιος περνάει, άλλος μένει, κάποιος φεύγει
Δρομολόγια προς κάθε κατεύθυνση
Κι ένας ακόμη, φάντασμα μιας σκοτεινής κοινωνίας
χάνεται στους σκελετούς των νέων οικοδομών
Τώρα το ξέρω πιο καλά πως δεν ήταν εύκολο
μέσα σ’ εκείνο το πλάτος που αγκαλιάζει τις ακρότητες να επιβιώσεις
Να γνέψω καταφατικά στο συμβιβασμό
ή να επιστρέψω οριστικά στον εαυτό μου;
Χιλιάδες πόδια κάτω απ’ αυτό τον ασπρόμαυρο ουρανό

Έξι και δέκα λεπτά
Αυτό που με συνδέει μ’ αυτόν τον πεταμένο άνθρωπο,
είναι η θνησιμότητα, η απόκρουση και το έλεος
Τα τρία στοιχεία που με κάνουν να χαζεύω
τ’ ασημένια αεροπλάνα στον παγωμένο ουρανό
περιμένοντας το πρώτο τρένο να ξεκινήσει απ’ την αφετηρία...

K.Bήτα.

Dance for Human Rights:

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013 (στις 22.00) στο Drunk Sinatra(Θησεώς 16)

Δράση της Διεθνούς Αμνηστίας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα  κατά της βίας των γυναικών.

Πηγή: http://www.culturenow.gr

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ...

Γεννιόμαστε,πιστεύοντας πως ο κόσμος
είναι ιδανικός.
Στην εφηβεία μας,βουτάμε απότομα στην πραγματικότητα.
Πριν προλάβουμε να αντιδράσουμε, μας αλευρώνουν και αρχίζει:

1ο τηγάνισμα: πτυχία ξένων γλωσσών
2ο τηγάνισμα: φροντιστήρια - σχολείο
3ο τηγάνισμα: πανελλήνιες
4ο τηγάνισμα: πανεπιστήμιο

Έτοιμα τα ψάρια, Πού είναι τα πιάτα;

- ΚΡΑΤΟΣ:                         Έχουμε ανεργία.
- ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ:       Δεν πειράζει τρώγονται και έτσι.

ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΦΟΒΟΣ

Είμαστε.
Εγωκεντρικά ανθρωπάκια,
με καναπέ,πιτζάμες και τηλεκοντρόλ.
Πλουσιόπαιδα που γίνονται λιώμα
σε κάποιο κλαμπ.
Και νεκρά βρέφη παρατημένα στον υπόνομο.

Είμαστε.
Το παραλήρημα ενός αθώου
πριν τον πάνε στην κρεμάλα.
Και οι βραδινές τουαλέτες θρησκόληπτων
σε φιλανθρωπικό γκαλά.

Είμαστε.
Χαμόγελα αμηχανίας μπροστά στην εξουσία.
Και υποτιμητικά σχόλια από πιο υποτιμημένους σχολιαστές.

Ένας φόβος ,
που γεννάνε οι άλλοι
και αποδεχόμαστε εμείς.
Αυτό είμαστε.

Harrison France - Ποιό είναι το δικό σου στερεότυπο;

Ο συγκεκριμένος φωτογράφος από την Αγγλία ζήτησε από διαφορετικές γυναίκες να αποτυπώσουν στο χαρτί ένα στερεότυπο που βλέπουν να υφίστανται στην καθημερινότητας τους.

Ο ίδιος περιγράφει πώς ακόμα και σήμερα οι άνθρωποι οδηγούνται στην κατηγοριοποίηση(πλούσιος,φτωχός,κοκαλιάρης,χοντρός,χαζή ξανθιά,χούλιγκαν κ.ο.κ)

Stereotypes play a big part in society and there are just so many at present, it seems that everyone has to fit into a category, whether that be rich, poor, skinny, fat, dumb blonde, football hooligan, etc. 

Παρακάτω,προσθέτει ότι κανένας δεν είναι όπως φαίνεται και οι διάφορες ''ταμπέλες'' είναι τις περισσότερες φορές εσφαλμένες...

Although stereotypes will probably never disappear, I think it is important to highlight the fact that people aren’t always what they seem and that labels can be offensive and are, most likely, incorrect.

Πηγή: http://www.libartslondon.co.uk

 

Κοίτα πως χάνονται οι δρόμοι

μες τους ανθρώπους...

τα περίπτερα πως κρυώνουνε

απ΄τις βρεγμένες εφημερίδες

ο ουρανός

πως τρυπιέται στα καλώδια

και το τέλος της θάλασσας

από το βάρος των πλοίων

πόσο λυπημένες είναι οι ξεχασμένες ομπρέλες

στο τελευταίο δρομολόγιο

και το λάθος εκείνου που κατέβηκε

στην πιό πρίν στάση

τα αφημένα ρούχα στο καθαριστήριο

και τη ντροπή σου

ύστερα από δύο χρόνια που βρήκες λεφτά

πως να τα ζητήσεις

πως τσούκου τσούκου

αργά μεθοδικά

μας αλλοιώνουνε

να καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή

από το στύλ της καρέκλας...

Κατερίνα Γώγου

Πηγή :http://left.gr

Everybody's Free To Wear SUNSCREEN

Το τραγούδι είναι βασισμένο σε γνωστό άρθρο με τίτλο: ''Advice, like youth, probably just wasted on the young'' της Mary Schmich .Νομίζω είναι τόσο άμεσες οι συμβουλές της συγγραφέας που, χωρίς να σου κάνουν κήρυγμα, σου περνάνε  τη θέληση για ζωή.Αντηλιακό λοιπόν!!!

Oasis - Wonderwall

T the end των Blur. Πηγή: www.lifo.gr

To the end των Blur. Πηγή: www.lifo.gr

To the end των Blur. Πηγή: www.lifo.gr

Λίγες μέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα  Καταπολέμησης της Φτώχειας,η Αctionaid  μαζί με την Mademoiselle Maurice γεμίζουν την πόλη με χρώμα!

JUMBO: ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ!

Πρίν πας να αγοράσεις ,διάβασε και αυτό.
 
Το πρωί του Σαββάτου 28 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στα Jumbo του Νέου Δρόμου στην Πάτρα παρέμβαση με ανάρτηση πανό και μοίρασμα κειμένων. Πετάχτηκαν επίσης και εκατοντάδες τρικακια στον προαύλιο χώρο και στην είσοδο του καταστήματος. Η όλη κίνηση έγινε με αφορμή τη σύλληψη ενός πατέρα στο Βόλο που πήρε ένα κουτί μαρκαδόρους για το παιδί του χωρίς να πληρώσει, συνελήφθη από το προσωπικό του καταστήματος και εις βάρος του κατατέθηκε μήνυση από την εταιρεία. Στον άνεργο πατέρα υπεβλήθη ποινή φυλάκισης 20 ημερών με τριετή αναστολή και του χρεώθηκαν δικαστικά έξοδα ύψους 80 ευρώ. Του αφαίρεσαν μάλιστα και τα ελάχιστα χρήματα που υπήρχαν στο πορτοφόλι του.

Τα JUMBO διατυμπανίζουν ότι έχουν χαμηλές τιμές, δεν εξηγούν όμως στις σαχλές τους διαφημίσεις ότι οι τιμές αυτές προκύπτουν α) από τις σκληρές, εντατικοποιημένες συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων τους, β) από την εισαγωγή προϊόντων, κατά βάση από την Κίνα, όπου οι εργαζόμενοι (συχνά ανήλικα παιδιά) δουλεύουν χωρίς κανένα δικαίωμα για ένα κομμάτι ψωμί.

Τα JUMBO συγκεκριμένα έχουν μακρά ιστορία καταγγελιών για τις εργασιακές συνθήκες στις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοί τους : εκδικητικές απολύσεις για συνδικαλιστική δράση, κλίμα αυταρχικό, συνεχή έλεγχο από κάμερες και προϊσταμένους, ωράρια που παραβιάζουν προκλητικά τα νόμιμα επιτρεπόμενα, πίεση για υπογραφή ατομικών συμβάσεων. Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι τα JUMBO προσφέρουν 4ωρη απασχόληση με αμοιβή 180 ευρώ το μήνα (!), ενώ ήταν η επικερδέστερη εμπορική εταιρεία στη χώρα το 2012 με κέρδη €96,96 εκ. (!!!). Η «4ωρη εργασία» -κατά τη συνήθη πρακτική της αγοράς- συχνά δεν τηρείται και οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να δουλεύουν για περισσότερες ώρες, για τις οποίες δεν αμείβονται. Σε περιόδους κρίσης, όπως τώρα, ποντάρουν στην τεράστια ανεργία, για να βρουν ακόμα πιο φθηνούς εργαζομένους και να αυξήσουν ακόμα περισσότερα τα κέρδη τους.

 

 Πηγή: http://ipposd.wordpress.com/

ΑΓΑΠΩ
 
Αγαπώ τους ανθρώπους,

που δεν ανήκουν πουθενά.

Αυτούς,

που καταργούν σύνορα και φυλές,

άρρωστα θρησκευτικά έθιμα και προκαταλήψεις.

Αγαπώ τους ανθρώπους,

που στηρίζουν την τέχνη και όχι μια απρόσωπη βιομηχανική παραγωγή.

Τους ανθρώπους,

που δεν υψώνουν σημαίες και λάβαρα.

Που δεν ανήκουν σε κόμματα 

και άλλα κερδοφόρα λαϊκά παραμύθια.

Αυτούς,

που μοιράζουν φαγητό ,

χωρίς να τρέξουν να το διαφημίσουν.

Αγαπώ τους ανθρώπους,

που δεν ξεχνούν,

που και που να γίνονται άνθρωποι.

                                                                                 

                                                                           Μάρω Κάσσαρη

Nina Simone -  Ain't Got No...I've Got Life

Από τις μεγαλύτερες καλλιτέχνιδες που πάτησαν στη γη.
Η Nina Simone τραγουδούσε πάντα με ψυχή και αυτό ήταν που απογείωνε πάντα τις ερμηνείες της.
Αυτό το τραγούδι απευθύνεται σε όσους νομίζουν πως  έχουν χάσει τα πάντα στη ζωή τους,όμως ξεχνούν πως... τίποτα δεν τους ανήκε ποτέ στα αλήθεια .Συχνά αυτό που κάνουμε είναι να ασχολούμαστε με την απόκτηση οικογένειας, καριέρας, χρήματος και ξεχνάμε αυτό που πραγματικά μας ανήκει και πρέπει να εκτιμάμε περισσότερο...τη ζωή μας!

                           κόκκινος κύκλος

Σε μια μικρή τρύπα  κάτω απ 'τη γη,
κρύψαμε αστέρια για να τα βρούν άλλοι.

Κι ήταν η μέρα που κρατούσες στη χούφτα σου
τα λόγια που δεν άκουσα.

Κι ήταν η μέρα που έβαζα σε κύκλο μια ημερομηνία,
για να θυμηθώ να τη ζήσω.

Δεν είναι γελοίο;
Κάποτε πιστεύαμε σε ιδέες και τώρα σε θαύματα.

Μη μου θυμώσεις.
Αλλά σε είδα κρυφά να χαράζεις κάθετες γραμμές στο χαρτί.

-  Ποιός είναι ο πιο σύντομος δρόμος;
-  Δεν ξέρω,να διαλέξω στην τύχη;
-  Ναι.
-  Αυτός που μου δείχνουν τα μάτια σου.
                                                                        Μάρω Κάσσαρη

Αγαπάω και αδιαφορώ - Νικόλας Άσιμος

''Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς, είν’ πανάκριβο σ’ το λέω ν’ αγαπάς''.Αξεπέραστοι στίχοι και αξεπέραστη ερμηνεία από τον Νικόλα Άσιμο .Το μόνο καλλιτέχνη που όχι απλά αναμασούσε αντισυμβατικές ιδέες αλλά τόλμησε να τις κάνει τρόπο ζωής.Κι επειδή  η αγάπη είναι δύσκολο να εκφραστεί με λόγια , το τραγούδι είναι αφιερωμένο σε εκείνον που μ 'έκανε ν 'αλλάξω γνώμη και να ανακαλύψω ...την πιο απλή του κόσμου συνταγή.

Δραμαμίνη -  Κυριακή του Κ. Γ. Καρυωτάκη

ΚΥΡΙΑΚΗ

Ὁ ἥλιος ψηλότερα θ᾿ ἀνέβει
σήμερα πού ῾ναι Κυριακή.
Φυσάει τὸ ἀγέρι καὶ σαλεύει
μιὰ θημωνιὰ στὸ λόφο ἐκεῖ.

Τὰ γιορτινὰ θὰ βάλουν, κι ὅλοι
θά ῾χουν ἀνάλαφρη καρδιά:
κοίτα στὸ δρόμο τὰ παιδιά,
κοίταξε τ᾿ ἄνθη στὸ περβόλι.

Τώρα καμπάνες ποὺ χτυπᾶνε
εἶναι ὁ θεὸς ἀληθινός.
Πέρα τὰ σύννεφα σκορπᾶνε
καὶ μεγαλώνει ὁ οὐρανός.

Ἄσε τὸν κόσμο στὴ χαρά του
κι ἔλα, ψυχή μου, νὰ σοῦ πῶ,
σὰν τραγουδάκι χαρωπό,
ἕνα τραγούδι τοῦ θανάτου.

 

Ο Τέλλος Άγρας για τον Καρυωτάκη (κείμενο δημοσιευμένο στα 1935 στο περ. Νέα Γράμματα)

-- «Τι κρίμα! αν δεν αυτοκτονούσε θα γινόταν μεγάλος ποιητής!», έτσι είπαν, όσοι κατά βάθος πιστεύουν (κι είναι οι περισσότεροι) ότι η Τέχνη, και ειδικώτερα η Ποίησις, είναι απλή ασχολία -- πράγμα ανεξάρτητο από τη ζωή.

Μα συχνά έχουν λάθος. Για έναν αληθινό ποιητή, και μάλιστα γι' αντιπροσπωευτικό ποιητή, ζωή και τέχνη γίνονται ένα. Για έναν αληθινό ποιητή, το έργο του, σαρξ εκ της σαρκός του και οστούν εκ των οστών του, δεν είναι άλλο, παρά τυχαία -- και μοιραία -- έκφραση της ζωής του, όμοια μ' όλες τις άλλες, σε τρόπο που η τέχνη του να είναι η ζωή του και η ζωή του να είναι η τέχνη του, μαζί ν' αρχίζουν, μαζί να προχωρούν και μαζί να τελειώνουν.

Ένας μεγάλος ποιητής έπινε αψέντι. Έγινε αλκοολικός. Δεν έπινε βέβαια αψέντι για να γράψει. Αλλ' ούτε κι έπαψε να πίνη για να γράφη! Τα ποιήματά του είναι ποιήματα του ανθρώπου που είχε το πάθος του αλκοολισμού, έργα και σταθμοί του ανθρώπου που κατάντησε να γίνη αλκοολικός και να σέρνεται στα νοσοκομεία. Μα έτσι είναι! Διαφορετικά, θα ήσαν έργα άλλου ποιητού. Έτσι κι οι σφαίρες του Καρυωτάκη. Έπληξαν τη ζωή του, αλλά όχι την Ποίησή του. Η ποίησις του -- εκείνη είχε τελειώσει πριν από την αυτοκτονία του. Οι Ιδανικοί Αυτόχειρες, το Εμβατήριο Πένθιμο και Κατακόρυφο, η Δικαίωσις, η Πρέβεζα μας το λέγουν καθαρά! Η αυτοκτονία έχει γίνει κιόλας θέμα της ποιήσεώς του -- φυσικά, το τελευταίο. Αν λοιπόν ο Καρυωτάκης επιζούσε, θα επιζούσε ο άνθρωπος· αλλά όχι ο ποιητής. Και ποιος ξέρει πώς θα επιζούσε ο άνθρωπος! Μήπως ολίγοι καλλιτέχναι επέζησαν από το έργο τους; Ποιήματα όμως, ποιήματα αληθινά δεν υπήρξαν, παρά οσάκις ο ποιητής έφυγεν, ελέυθερος, από την πρόχειρη και μηχανικήν αντίληψη της ζωής -- ελεύθερος, κι ας γίνη ό,τι γίνη! Δόξα αληθινή δεν υπήρξε, παρά μόνο για τους απόντας -- δηλαδή μόνο για κείνους, που αφημένοι εντελώς είτε μέσα στους εσωτερικούς των σπαραγμούς, είτε μέσα στην εσωτερική των ικανοποίηση, την είχαν προσπεράσει, και την έβλεπαν αδιάφορα και μακρινά. -- Και μόνο η Ποίησις; Και μόνον η Δόξα; Αληθινά, κανένα στοιχείον από τον εσωτερικόν κόσμο, τον κόσμο της αναγκαίας τελειοποιήσεως, κανένα στοιχείο δεν ημπορούμε ν' αφήσωμε και για τους άλλους, παρά μόνο από τη στιγμή που εμείς οι ίδιοι το έχομε προσπεράσει.

Η ζωή του Καρυωτάκη έφερε τη μελαγχολία του. Η μελαγχολία του, την ταραγμένη φαντασία -- τη δίψα του αντι-λογικού, του φαουστικού. Η φαντασία έφερε τις Ελεγείες. Οι Ελεγείες έφερεαν τις Σάτιρες. Οι Σάτιρες την αυτοκτονία. -- Αλλιώς δεν μπορούσε να γίνει...

 Πηγή :http://politikokafeneio.com/kariotakis/arthra-apopsis-sxolia.htm

      

Δημήτρης Παναγόπουλος - Αύρα εσπερινή (1988)

                                 
        Παλιό κομμάτι ,ωστόσο αγαπημένο.

                         
               

    Όταν ο  «Κοσµοναύτης» άλλαξε τα δεδομένα στην κινηματογραφική βιομηχανία...

Στην Ισπανία ο Νίκολας Αλκάλα µαζί µε µια οµάδα συµφοιτητών του ξεκίνησαν µια εταιρία παραγωγής, την RIOT µε στόχο να παράγουν ταινίες και την πλαισίωσαν µε ένα ιδεολογικό µανιφέστο. Το φιλόδοξο σχέδιο τους βρήκε τοίχο και από την ανεξάρτητη παραγωγή και από τα µεγαλύτερα στούντιο. Εκείνοι όµως δεν έβαλαν το κεφάλι κάτω. Όταν δεν πάει ο Μωάµεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάµεθ.
 

Χρησιµοποίησαν το διαδίκτυο για να κάνουν crowd funding. Τα πράγµατα δεν πήγαιναν τόσο καλά ακόµα και όταν έφτιαξαν το πρώτο (άκρως εντυπωσιακό, www.thecosmonaut.org) τρέιλερ της πρώτης τους ταινίας µε τίτλο «Κοσµοναύτης». Χρειάστηκε η προβολή του πρότζεκτ να γίνει από µία δηµοφιλή εκποµπή για να κατακτήσει κοινό, χρηµατοδότες και υποστηρικτές. Σήµερα η ταινία οδεύει προς την ολοκλήρωση της.  Aκόµα και οι άσπονδοι φίλοι του πρότζεκτ, ασπάστηκαν και υποστηρίζουν την ιδέα βλέποντας πως εκεί βρίσκεται το µέλλον. Ο Νίκολας Αλκάλα  µιλάει στο http://www.ypovrixio.gr για τη µεγαλύτερη επανάσταση στην ιστορία του κινηµατογράφου που συντελείται αυτή τη στιγµή.

Πως ξεκίνησε η ιδέα του «κοσµοναύτη»:

«Ξεκινήσαµε ως τρεις φοιτητές κινηµατογραφικής σχολής που θέλαµε να γυρίσουµε µια ταινία. Δεν είχαµε όµως κανενός τύπου «διασύνδεση» µε την βιοµηχανία θεάµατος ή κάποιο «δανειοληπτικό-επενδυτικό οργανισµό» . Αποφασίσαµε να βρούµε κεφάλαιο για το πρότζεκτ µας µέσω του διαδικτύου. Μέχρι στιγµής καταφέραµε και µαζέψαµε από πέντε χιλιάδες απλούς πολίτες από όλο τον κόσµο 400.000 €»!

Γιατί αποτελεί πρωτοπορία;

«Για τα δεδοµένα της Ισπανίας αυτό ήταν επαναστατικό επειδή είµαστε οι πρώτοι που το καταφέρνουµε µε τέτοιο βαθµό επιτυχίας. Πλέον είµαστε πεπεισµένοι ότι η βιοµηχανία καταρρέει διότι ο κόσµος προτιµά να βλέπει ταινίες στον υπολογιστή του. Για πολλά χρόνια τις τελικές αποφάσεις έπρεπε να τις παίρνουν οι διανοµείς και οι εµπλεκόµενοι στην παραγωγή»

Το µότο του «Κοσµοναύτη» είναι «κατεβάστε την ταινία µας». Αυτό ποιούς ενοχλεί;

«Το πρόβληµα της πειρατείας ξεκίνησε από τους ίδιους τους παραγωγούς. Εκείνοι δεν επέτρεπαν στον κόσµο να παρακολουθήσει τις ταινίες µε τον τρόπο που επιθυµούσε. Πρόθεση µας είναι η ταινία να διανεµηθεί δωρεάν στον κόσµο µέσω του ίντερνετ γεγονός που ανατρέπει τα καθιερωµένα. Είναι κάτι που αν πετύχει θα ανατρέψει τις ισορροπίες της βιοµηχανίας». 

Ο κινηµατογράφος καταλήγει στα χέρια του κοινού;

«H βιοµηχανία έχει ήδη λοιπόν αλλάξει. Μέσω διαδικτύου µπορείς να δεις όσες ταινίες θέλεις ακριβώς την ίδια στιγµή που κάνουν πρεµιέρα. Αν η βιοµηχανία το καταλάβει αυτό και αποφασίσει να προσφέρει µε τον ίδιο τρόπο τις ταινίες, θα συρρικνωθεί. Ο κόσµος λοιπόν αλλάζει και η βιοµηχανία απλά προσπαθεί να ακολουθήσει την αλλαγή». 

Κρίση και κινηµατογράφος πάνε µαζί;

«Εξαιτίας της κρίσης και του διαδικτύου υπάρχει µια ενδυνάµωση στις νέες πρωτοβουλίες. Μέσα από το διαδίκτυο η κρίση µοιάζει µεγαθήριο, ίσως και πιο ισχυρή από ότι είναι, όµως το ίδιο µέσο οδήγησε στην επανάσταση των αγανακτισµένων. Ο τρόπος επικοινωνίας µας αλλάζει συλλήβδην όπως και ο τρόπος που βλέπουµε ή παρακολουθούµε τα γεγονότα και τις εξελίξεις.  Άρα η κρίση είναι κάτι και καλό αφού µας οδηγεί σε αλλαγές. Για µένα οι αλλαγές είναι πάντα κάτι καλό».

Πηγή  :http://www.ypovrixio.gr

           Έλα πάρε με - Γιάννης Χαρούλης

 

 Γκίντερ Βάλραφ: 
ο δημοσιογράφος που προκειμένου να ζήσει από πρώτο χέρι τις καταστάσεις που ήθελε να καταγγείλει, έγινε κομμάτι τους .

Στη δεκαετία του '60 ένας 22χρονος Γερμανός δημοσιογράφος, ο Γκίντερ Βάλραφ, κάνει ένα εξάμηνο ταξίδι με οτοστόπ, επισκέπτεται τα νυχτερινά άσυλα της Σκανδιναβίας και δημοσιεύει το πρώτο του ρεπορτάζ για το μεγαλύτερο άσυλο αστέγων της Γερμανίας, το Ρik As στο Αμβούργο. Στα χρόνια που πέρασαν, ο δημοσιογράφος αυτός γίνεται διάσημος σε όλο τον κόσμο, ενώ στην Ελλάδα είναι γνωστός και για έναν επιπλέον λόγο, καθώς τον Μάιο του 1974 αλυσοδέθηκε στο Σύνταγμα διαμαρτυρόμενος για το δικτατορικό καθεστώς και εν συνεχεία συνελήφθη, δικάστηκε (με συνήγορο τον Γ.Α. Μαγκάκη) και φυλακίστηκε μέχρι την πτώση της χούνταςΤο 1975 δημοσίευσε τις εμπειρίες του στο βιβλίο «Ο φασισμός δίπλα μας. H Ελλάδα του χθες - Ένα δίδαγμα για το αύριο» (Unser Faschismus nebenan. Griechenland gestern - ein Lehrstück für morgen).

Το 2008, σε ηλικία 66 ετών, ο Βάλραφ παίρνει ξανά τους δρόμους και γνωρίζει από τα μέσα τα καταλύματα αστέγων στην Κολονία, τη Φρανκφούρτη, το Αννόβερο και άλλες πόλεις, στο πλαίσιο άλλης μιας πολύμηνης επιτόπιας έρευνάς του για τη σκοτεινή πλευρά του γερμανικού θαύματος. Με τη βοήθεια επαγγελματιών μακιγιέρ, μεταμφιέζεται, αποκτά ψεύτικα στοιχεία, αλλάζει «χαρακτήρα» και εισέρχεται χωρίς φόβο αλλά με πάθος στα στόματα των λύκων.Κι έτσι λοιπόν κυκλοφορεί με τη δανεική ταυτότητα ενός φίλου που επισήμως έχει δηλώσει ανέστιος και διαθέτει το ειδικό αναγνωριστικό αυτοκόλλητο στο διαβατήριό του.Οι τίτλοι των βιβλίων του, πολλά από τα οποία αποτελούν συλλογές με ρεπορτάζ, είναι ενδεικτικοί: Σε χρειαζόμαστε: Εργάτης στις γερμανικές βιομηχανίες ,  13 ανεπιθύμητα ρεπορτάζ,   Εσείς εκεί πάνω,   εμείς εκεί κάτω,   Ο φασισμός δίπλα μας.

Και ενώ στην Ελλάδα του σήμερα οι 7 στους 10 είναι άνεργοι ο Βάλραφ δίνει την δική του άποψη.Μιλάει για διάφορες κατηγορίες ιδρυμάτων γι' άστεγους: υπνοθήκες έκτακτης ανάγκης, κοντέινερ, κυβόσχημα τσιμεντένια καταφύγια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, άσυλα της Εκκλησίας, κινητές μονάδες. Δεν εξωραΐζει τον κόσμο των αστέγων, δεν τον γοητεύει η υποτιθέμενη γραφικότητα του περιθωρίου, δεν επιδεικνύει την προσωπική του ευαισθησία. Κυρίως δείχνει το πόσο εύκολα μπορεί μια νοικοκυρεμένη ζωή να ανατραπεί. Και ο διάχυτος φόβος ότι εύκολα στην Ελλάδα μπορεί κανείς να καταλήξει απλήρωτος ή άνεργος και ανασφάλιστος και να οδηγηθεί στην εξαθλίωση είναι το νήμα που συνδέει τη μαρτυρία του Γερμανού δημοσιογράφου με ό,τι ζούμε στην Ελλάδα του 2013.

Κι ακριβώς επειδή αυτό το είδος της βιωματικής δημοσιογραφίας φαντάζει σε όλους ουτοπικό, ο Βάλραφ μπορεί επάξια να θεωρηθεί από τους πλέον μαχητικούς, στρατευμένους και πολυδιαβασμένους δημοσιογράφους στον κόσμο . 

Πηγές :  http://spoudasterion.pblogs.gr

               http://news.kathimerini.gr

               http://toparathyro.com

Pink Floyd - Welcome To The Machine

 

Lyrics:
Welcome my son, welcome to the machine.
Where have you been?
It's alright we know where you've been.
You've been in the pipeline, filling in time,
Provided with toys and 'Scouting for Boys'.
You bought a guitar to punish your ma,
And you didn't like school, and you
know you're nobody's fool,
So welcome to the machine.

Welcome my son, welcome to the machine.
What did you dream?
It's alright we told you what to dream.
You dreamed of a big star,
He played a mean guitar,
He always ate in the Steak Bar.
He loved to drive in his Jaguar.
So welcome to the Machine.

 

Η  Doaa Eladl  στηλιτεύει την αδικία και την καταπίεση με τον δικό της  ιδιαίτερο τρόπο.










Μία από τις γυναίκες που μίλησαν στη Συνέλευση Γυναικών κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ στην Τυνησία δεν ήταν πολιτική ακτιβίστρια, αλλά σκιτσογράφος. Η Doaa Eladl είναι μία 34χρονη Αιγύπτια, η οποία αποκαλεί τον εαυτό της «αναρχική μουσουλμάνα».

Δημοσιεύει τη δουλειά της στη μεγάλη εφημερίδα Al-Masry Al-Youm και συγκαταλέγεται στους γνωστότερους πολιτικούς σκιτσογράφους της χώρας της, διαπρέποντας σε ένα χώρο κατ' εξοχήν ανδροκρατούμενο, όπως υποδηλώνει ένα χιουμοριστικό σκίτσο της που τη δείχνει να παρελαύνει προς τη δουλειά της, έχοντας τα μαλλιά της δεμένα στα μουστάκια τεσσάρων συναδέλφων της.




Κατά τη διάρκεια των αναταραχών στην Αίγυπτο, η Eladl και οι συνάδελφοί της υποστήριξαν την Επανάσταση, τυπώνοντας μία σειρά από σκίτσα αγριότατης πολιτικής σάτιρας, τα οποία μοίρασαν εν συνεχεία στην πλατεία Tahrir:
«Δεν θεωρώ πως καλλιτέχνες του είδους μου θα έπρεπε να είναι μέλη πολιτικών κομμάτων ή οργανωτές. Αντιθέτως, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε την τέχνη μας για να στηλιτεύσουμε την αδικία και την καταπίεση», έχει δηλώσει η ίδια.

Οι δριμύτατες καρικατούρες της έχουν προκαλέσει την οργή των φονταμενταλιστών μουσουλμάνων της χώρας της, σε σημείο ώστε να είναι η πρώτη σκιτσογράφος στα χρονικά της Αιγύπτου, η οποία αντιμετωπίζει κατηγορίες για βλασφημία κατά του Ισλάμ.
Το 2012, ο σαλαφιστής δικηγόρος Khaled El-Masry, γενικός γραμματέας μιας οργάνωσης με την ονομασία Εθνικό Κέντρο για την Υπεράσπιση των Ελευθεριών, τη μήνυσε, κατηγορώντας την για δυσφήμιση θρησκευτικών προφητών.
Το σκίτσο που πυροδότησε την αντίδρασή του δείχνει έναν Αιγύπτιο με φτερά αγγέλου να νουθετεί τον Αδάμ και την Εύα, λέγοντάς τους πως δεν θα είχαν εκδιωχθεί ποτέ από τον παράδεισο εάν πολύ απλά είχαν ψηφίσει υπέρ του προσχεδίου συντάγματος της Αδελφότητας στο πρόσφατο δημοψήφισμα. Το δικαστήριο δεν έχει ακόμα εκδικάσει την υπόθεση.
Η Eladl χρησιμοποιεί την τέχνη της με σκοπό να προσελκύσει την προσοχή του κόσμου στα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας, γάμου ανηλίκων, σεξουαλικής παρενόχλησης, βίας κατά των γυναικών, καθώς και στο νέο φαινόμενο των επιθέσεων κατά των γυναικών διαδηλωτριών.
Ορισμένοι της καταλογίζουν βέβηλη συμπεριφορά, υποστηρίζοντας ότι η δουλειά της υπερβαίνει τα όρια της κοσμιότητας – κάτι που δεν φαίνεται να αγγίζει την ίδια και το γνώριμο ύφος των σκίτσων της.
Ενα από αυτά, το οποίο έχει προκαλέσει τις εντονότερες αντιδράσεις, καταφέρεται κατά της κλειτοριδεκτομής, απεικονίζοντας ένας άνδρα πάνω σε μία σκάλα ορθωμένη ανάμεσα στα πόδια μιας γυναίκας, κρατώντας ένα ψαλίδι.

«Κριτικάρω τις συνήθειες και τα έθιμα τα οποία πιστεύω ότι είναι λάθος και θα έπρεπε να αναθεωρηθούν, όπως η γυναικεία περιτομή, που δεν προκύπτει καθόλου από τη μουσουλμανική θρησκεία. Πολλοί λόγιοι υποστηρίζουν ότι η εν λόγω πρακτική αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δεν σχετίζεται κατά κανένα τρόπο με το Ισλάμ. Παρ' όλα αυτά, εφαρμόζεται ακόμα στην Αίγυπτο, δυστυχώς στο όνομα της θρησκείας».

Πηγή: Η αναρχική μουσουλμάνα σκιτσογράφος την οποία μισούν οι φονταμενταλιστές της Αιγύπτου [εικόνες] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/98962#ixzz2QBm4GMgE

                 Nirvana - Come as you are

                                 

                  Ο τίτλος τα λέει όλα...

                    «Fata Morgana»
  Όταν η συνείδηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την ανθρώπινη ανάγκη.Δείτε την ταινία μικρού μήκους  - Animated film.

 <iframe src="http://player.vimeo.com/video/34165189" width="500" height="281" frameborder="0" webkitAllowFullScreen mozallowfullscreen allowFullScreen></iframe> <p><a href="http://vimeo.com/34165189">Fata Morgana</a> from <a href="http://vimeo.com/studiomosquito">Frodo Kuipers</a> on <a href="http://vimeo.com">Vimeo</a>.</p>


Το «Fata Morgana» είναι μία μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων, με απρόβλεπτο τέλος. Κάτω από τον καυτό ήλιο της ερήμου, ο Εντουάρντο -ένας πωλητής λεμονάδας με ένα μικρό περίπτερο- αγωνίζεται να αντισταθεί στον πειρασμό να πιει το τελευταίο μπουκάλι αναζωογονητικής λεμονάδας. Τότε, ένας διψασμένος πελάτης πλησιάζει προς το μέρος του…

Σκηνοθεσία: Frodo Kuipers
Σενάριο: Rudi Brekelmans
Animation & Design: Frodo Kuipers at Studio Mosquito
Φωνές: Lee M. Ross, Simon Zwiers
Ήχος: Jeroen Nadorp
Μουσική: Alex Debicki
Τελική μίξη: Jeroen Nadorp at Bob Kommer
Παραγωγή: il Luster Films / NTR

Πηγή:  http://vimeo.com

    Λίγη παρατηρητικότητα  - Ολοκάθαρα μηνύματα

 Οι πολιτικές καταστάσεις στην Ελλάδα του 19ου και 20ου αιώνα μέσα από την καυστική ματιά του γελοιογράφου.Χρεοκοπία ,δάνεια,εθνικός διχασμός,κονταροκτυπήματα και κατηγορίες ανήκουν όντως στο παρελθόν;

Ø                  Ο Χαρίλαος Τρικούπης ως πρωθυπουργός της Ελλάδας προσπαθεί να συνεργαστεί με τις Ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις, από τις οποίες, εκτός από την τεχνογνωσία τους, που την εκμεταλλεύεται για την ανάπτυξη της χώρας μετακαλώντας κυρίως Γάλλους ειδικούς για την εκπαίδευση του στρατού ή για μεγάλα τεχνικά έργα (διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου, ίδρυση «Σιδηροδρόμων Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου»-Σ.Π.Α.Π. και Αθηνών- Λάρισας), ζητά και την οικονομική ενίσχυσή τους. Τα δάνεια της Ελλάδας από τις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις σχολιάζει ο γελοιογράφος με τον Τρικούπη να προσπαθεί να αρπάξει όσα εκατομμύρια καταστεί δυνατό, σαν να έχει πιστέψει πως, αφού τον εμπιστεύονται, έχει βρει την …«κότα με τα χρυσά αυγά»! Η Ευρώπη, όμως, όπως μπορεί να δει καθένας, δεν είναι διατεθειμένη να του παραχωρεί αφειδώς τα …χρυσά αυγά της, αλλά, όπως η κλώσσα, προστατεύει το χρήμα της από τη δανειολήπτρια Ελλάδα με την καταρρέουσα οικονομία. Τα μεγαλεπήβολα αναπτυξιακά έργα των κυβερνήσεων του Τρικούπη σε συνδυασμό με τις αρνητικές εθνικές, κοινωνικές και πολιτικές συγκυρίες (για παράδειγμα η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος από το αντίπαλο κόμμα του Δηλιγιάννη, όταν αναλάμβανε την κυβέρνηση την εποχή εκείνη), θα οδηγήσουν τη χώρα στην εθνική χρεοκοπία του 1893. Ας παρατηρήσουμε επιπλέον πως ο Τρικούπης πλησιάζει τις ισχυρές χώρες έχοντας βγάλει το καπέλο του δείχνοντας σεβασμό προς αυτές και αναγνωρίζοντας την ανωτερότητά τους.

Ø                  Χαρακτηριστική και ιδιαίτερα σκωπτική και η δεύτερη γελοιογραφία της αντιπολίτευσης, που σχολιάζει την κατάσταση της χώρας μετά τη γνωστή φράση που ξεστόμισε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης στη Βουλή: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και η οποία σημειώνεται στο κάτω μέρος της γελοιογραφίας και της ζωγραφισμένης κυκλικής κορνίζας με την οποία περιβάλλεται η φιγούρα του Τρικούπη. Μπορούμε να παρατηρήσουμε ζωγραφισμένα στοιχεία της κοινωνικής πραγματικότητας: τα σπίρτα που η εμπορία τους ανήκε στο «Ελληνικό Κρατικό Μονοπώλιο» ως έμμεσος φόρος για την αποπληρωμή των εθνικών δανείων, θεσμός που τηρήθηκε μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες του 20^ου αιώνα – άδεια ντουλάπια (ερμάρια) στα οποία κυκλοφορούν μόνο ποντικοί! – ζητιάνος – εξαντλημένος από την πείνα άνθρωπος, «θύμα της πείνας» αναγράφεται – καχεκτικοί άνθρωποι (ψηλόλιγνος με κοινό καπέλο και γραμμωτό ανθρωπάκι με ημίψηλο καπέλο που ίσως δείχνει τη μείωση της δύναμης της αστικής τάξης) και ξένο νόμισμα, «Ναπολεόνι», για να θυμίζει τα επαχθή δάνεια… Η λέξη «Ανάθεμα» επαναλαμβάνεται… «στολίζοντας» κατάλληλα, κατά τους πολιτικούς του αντιπάλους, τον μεγάλο πολιτικό του 19^ου αιώνα. Λίγα χρόνια αργότερα, φανατικοί αντίπαλοι ενός άλλου μεγάλου πολιτικού, θα αποδώσουν άλλο «ανάθεμα» στον Ελευθέριο Βενιζέλο (1916-Νοεμβριανά), όπως δείχνουν η παρακάτω φωτογραφία και το σκίτσο:

    

(«Το Ανάθεμα του προδότου», ένας σωρός από πέτρες που πέταξαν και συσσώρευσαν στο χώρο μπροστά από το Ζάππειο, 25 Δεκ. 1916, μετά από διαδήλωση αντιβενιζελικών προεξάρχοντος του αρχιεπισκόπου Αθηνών! Η Ελλάδα χωρισμένη σε δύο κράτη – «εθνικός διχασμός»! Ο Βενιζέλος ήταν πρωθυπουργός της κυβέρνησης Θεσσαλονίκης, ενώ στην Αθήνα άλλη κυβέρνηση, διορισμένη από το βασιλιά Κωνσταντίνο, είχε δεχθεί την επίθεση της Αντάντ, λόγω της φιλογερμανικής πολιτικής και της πολιτικής ουδετερότητας κατά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Στη μάχη της Αθήνας με Γάλλους στρατιώτες τα θύματα ήταν πολλά και από τις δύο πλευρές. Οι φιλοβασιλικοί θεώρησαν υπεύθυνο τον Ελ. Βενιζέλο και την πολιτική του υπέρ της Αντάντ.)

Πηγή: http://users.sch.gr/pchaloul/geloiografies.htm

  The Black Dog - Black Atlass 

 

Μία φοβερή διασκευή του κομματιού ''The Black Dog'',απολαύστε την.

 Lyrics:

Black dog up and sniffed his plate a-steamin' on the stove
Kids ain't seen you home all day, you're a gentleman born to roam
Black dog don't believe in sin
Think of where the black dog's been
Think of where he's been today

Have you seen the black dog's teeth, sharp like a knife?
Have you seen him tear apart a throat, to take a life?
Black dog don't believe in sin
Think of where the black dog's been
Think of where he's been today

Have you seen the black dog's eyes starin' in the fire?
It would not occur to him to question your desire
Black dog don't believe in sin
Think of where the black dog's been
Think of where he's been today

I've always had a fear of creatures cryin' in the dark
And every form of evil seems to bear an evil mark
Black dog don't believe in sin
Think of where the black dog's been
Think of where he's been today

My man lay beside me and my black dog's at my feet
He keeps me from my wanderin' life and he robs me of my sleep
Black dog don't believe in sin
Think of where the black dog's been
Think of where he's been today

Now I don't know the black dog's name but when I call him he will come
How'd I ever get that black dog? Lord, he's shown me what he wants
Black dog don't believe in sin
Think of where the black dog's been
Think of where he's been today

Black dog don't believe in sin
Think of where the black dog's been
Think of where he's been

Black dog don't believe in sin
Think of where the black dog's been
Think of where he's been.

         Stairway to Heaven - Led Zeppelin 

 There's a lady who is sure all that  glitters is gold ...Ποιά μου θυμίζει άραγε;

Guantanamo - Εκεί που τα ανθρώπινα δικαιώματα πάνε περίπατο...
 
Φρουροί της Αμερικανικής βάσης στο Guantanamo στην Κούβα, αποκάλυψαν στην εφημερίδα New York Times ότι ορισμένοι κρατούμενοι υπέστησαν μεθοδευμένη κακομεταχείριση.

Στο Guantanamo βρίσκονται κρατούμενοι περίπου 600 άνθρωποι (ως ύποπτοι για Τρομοκρατία) εδώ και τρία χρόνια, δίχως να έχουν δικαστεί ή να τους έχει αποδοθεί κάποια κατηγορία και δίχως την δυνατότητα νομικής κάλυψης ή οικογενειακών επισκέψεων. Εν ολίγοις αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο και στερούμενοι των βασικών τους δικαιωμάτων.

Όχι μόνο στερούνται των δικαιωμάτων τους κάτω από το Διεθνές δίκαιο, όπου σύμφωνα με το άρθρο 5 της τρίτης Συνθήκης της Γενεύης πρέπει να παρουσιαστούν σε αρμόδιο Δικαστήριο αλλά και των δικαιωμάτων που εγγυάται το Αμερικανικό Σύνταγμα στους εγκληματίες, όπως η αθωότητα μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου και η προσαγωγή σε δίκη.

Η δικαιολογία της Κυβέρνησης είναι ότι οι κρατούμενοι βρίσκονται εκτός του Αμερικανικού εδάφους και άρα είναι εκτός της ομοσπονδιακής δικαιοδοσίας.

Το Σύνταγμα σχεδιαγραφεί την εξουσιαστική δύναμη της Κυβέρνησης και θέτει τα όρια της, (δηλαδή τι μπορεί, και τι δεν μπορεί να κάνει μια Κυβέρνηση) και εγγυάται δικαιώματα σε όλα τα άτομα που βρίσκονται κάτω από την κυβερνητική δικαιοδοσία.

Δεν μπορεί η Κυβέρνηση να εφαρμόζει επιλεκτικά το Σύνταγμα, επιλέγοντας μόνο το μέρος που της δίνει την δύναμη να ασκεί εξουσία (να φυλακίζει ανθρώπους) και να παραλείπει το μέρος που θέτει τα όρια της (να φυλακίζει δίχως δίκη).

Εάν δεν είναι στην δικαιοδοσία της να εγγυηθεί τα δικαιώματα των κρατουμένων τότε δεν έχει δικαίωμα και να τους φυλακίζει.

                                         Ένα απ' τα καλύτερα τραγούδια των  Active Member με τίτλο ''Πάμε'' ,δώστε βάση στους στίχους.



Πηγή : http://libertarian.pblogs.gr

 Βάλε τον ρατσισμό στη θέση του! 
Δείτε το σύντομο μα ουσιαστικότατο βίντεο ,που έρχεται να ''βάλει στη θέση τους'' όσους επικροτούν ή ανέχονται κάθε είδους διάκριση...

ο πορτογαλικής έμπνευσης βίντεο, που κάνει το γύρο του διαδικτύου, δημιουργήθηκε με αφορμή τα 50 χρόνια από τη διακήρυξη των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

Μια μεσήλικη πλούσια κυρία ψάχνει τη θέση της στο αεροπλάνο, όταν διαπιστώνει ότι τελικά θα πρέπει να ταξιδέψει δίπλα σε έναν έγχρωμο νεαρό φοιτητή. Φανερά ενοχλημένη καλεί την αεροσυνοδό για να της αλλάξει θέση και ενώ στην αρχή όλα δείχνουν ότι το αίτημά της θα ικανοποιηθεί και μάλιστα με το παραπάνω, τελικά η υπόθεση παίρνει απρόσμενη τροπή...
Δείτε το video!

Η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στις 10 Δεκεμβρίου 1948, περιγράφοντας την άποψή τους για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Το προσχέδιο γράφτηκε από τον Τζων Πήτερς Χάμφρεϋ από τον Καναδά, με τη βοήθεια της Ελέανορ Ρούσβελτ από τις ΗΠΑ, του Ρενέ Κασίν από τη Γαλλία, του Π. Σ. Τσάνγκ από την Κίνα και άλλων.

Πηγή: http://www.skai.gr/news/culture/article/223914/vale-to-ratsismo-sti-thesi-tou-mia-anatreptiki-kabania-apo-tin-portogalia/#ixzz2P6Q7rzvp
Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook

Πυθαγόρας και Μουσική :Οι ήχοι από τα χτυπήματα των σφυριών τον οδήγησαν στο να ανακαλύψει την οκτάβα!

(αναδημοσίευση από το περιοδικό Έψιλον της Κ.Ελευθεροτυπίας, κείμενο: Γιώργος Χριστοδουλόπουλος)


Το ομώνυμο θεώρημα ίσως ήταν ήδη γνωστό από τον 6ο π.Χ. αιώνα κατά τον οποίο έζησε. Όμως πρώτος ανακάλυψε τα μουσικά διαστήματα από μια χορδή: την αρμονία που διέπει το Σύμπαν. Στο πέρασμά του από την Σάμο, την Αίγυπτο, την Βαβυλώνα, την Ινδία ως την περίφημη σχολή του στον Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας, ο Έλληνας φιλόσοφος άφησε τα ίχνη του σημαδεύοντας για πάντα την παγκόσμια σκέψη.

Περνούσε λένε κάποτε έξω από ένα σιδεράδικο και οι ήχοι από τα χτυπήματα των σφυριών τον οδήγησαν να ανακαλύψει την οκτάβα. Έτσι τουλάχιστον θέλει ένας από τους πολλούς θρύλους που κατά καιρούς κυκλοφόρησαν για τον Πυθαγόρα, τον μακρυμάλλη φιλόσοφο και ταξιδευτή από την Σάμο, ο οποίος εκτός από μαθηματικός και γεωμέτρης ήταν κυρίως μουσικός και -μέσω αυτής του της ιδιότητας-θεραπευτής. Γραπτά δεν άφησε, εκείνο όμως που έμεινε από τους βιογράφους του, τους μαθητές και όσους ακολουθούν και σήμερα τους δρόμους που άνοιξε είναι πως απ' όλες τις επιστήμες ανώτερη θεωρούσε τη μουσική. Ύψιστη μουσική για τον Πυθαγόρα-όπως και για τον Σωκράτη αργότερα- είναι η φιλοσοφία.

Βάση των πάντων ο αριθμός.  Όλα τα γνωστά πράγματα έχουν αριθμό, δίδασκε. Χωρίς αυτόν τίποτα δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο στοχασμού και γνώσης. Τέλειος αριθμός το 10 - η ιερή Τετρακτύς, το άθροισμα των τεσσάρων, πρώτων φυσικών αριθμών (1+2+3+4=10) από τους οποίους δημιουργούνται οι αναλογίες των αρμονικών, η αρμονία, ο μεγάλος νόμος του σύμπαντος, η πηγή και η ρίζα της φύσης. Η τετρακτύς, που συχνά την ταύτιζαν με το Μαντείο των Δελφών, έγινε η ουσία της διδασκαλίας των Πυθαγορείων αλλά και αφορμή για πλείστες όσες διαστρεβλώσεις από τσαρλατάνους αριθμομάντεις, αποκρυφιστές, θεοσοφιστές και "ελληνόψυχους". Επέτρεπε όμως στους Πυθαγόρειους να μιμούνται με την μουσική την αρμονία των σφαιρών: των πλανητών και των άστρων που ανάλογα με την απόστασή τους από την Γη, αντιστοιχούσαν σε συγκεκριμένα μουσικά διαστήματα. Σύμφωνα με τους Νεοπυθαγόρειους και τον ρωμαίο Πλίνιο, η Γη εξέπεμπε ντο, η Σελήνη ρε, ο Ερμής μι ύφεση, η Αφροδίτη μι, ο Ήλιος σολ.. η κλίμακα της κοσμικής αρμονίας.
Ο Πυθαγόρας αντιλαμβανόταν το Σύμπαν ως ένα τεραστίων διαστάσεων μονόχορδο, τον "κανόνα", το ανώτατο άκρο του οποίου άγγιζε το απόλυτο πνεύμα και το κατώτατο την απόλυτη ύλη. Από τις υποδιαιρέσεις της χορδής αυτής δημιουργήθηκαν τα διαστήματα και μέσα από αυτά οι μελωδίες και οι ρυθμοί που χρησιμοποιούσε ο Πυθαγόρας για να θεραπεύει τα ανθρώπινα πάθη. Στα κουρδίσματά του στην επτάχορδη λύρα που έπαιζε βασίστηκε η αρχαία ελληνική μουσική, ενώ τις αρχές της αρμονίας του ενσωμάτωσε η ευρωπαϊκή μουσική μέχρι τον Μπαχ, που πρότεινε την υποδιαίρεση της οκτάβας σε 12 ημιτόνια - κάτι όμως που ήδη είχε κάνει, δύο χιλιάδες χρόνια πριν, ο Αριστόξενος από τον Τάραντα, από την Κάτω Ιταλία,από εκεί που 26 αιώνες πριν άκμασε η φιλοσοφκή σχολή του Πυθαγόρα.
 

Περισσότερα: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=2295#ixzz2P0c3aa2t

          Λεωνίδας Μπαλάφας - Ρημαδιό

                               

                Όσοι πόνεσαν θα ξέρουν...

 
''ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ'' επίκαιρο όσο ποτέ.

Το  1973 η Τζένη Καρέζη με τον Κώστα Καζάκο ανεβάζουν τη θρυλική παράσταση το «Μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Το έργο γίνεται σύνθημα στο στόμα των φοιτητών και η παράσταση, αλληγορικά γραμμένη, καταφέρνει να περάσει αρχικά τις συμπληγάδες της λογοκρισίας, κρύβοντας δεκάδες μηνύματα κατά της δικτατορίας. Ο Νίκος Ξυλούρης συγκλονίζει με τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου και ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος είναι αξεπέραστος στον ρόλο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές  καλωσορίζουν το κοινό με τα παρακάτω λόγια:

Κ ΚΑΖΑΚΟΣ:

"-Μία τελευταία διευκρίνηση κύριες και κύριοι.

Είπαμε ότι το έργο μας  είναι κωμωδία αλλά δεν είναι γιατί το λέμε εμείς ή γιατί έτσι γράφτηκε.

Είναι για έναν άλλο πολύ πιο σοβαρό και πολύ πιο έγκυρο λόγο .Το δηλώσαμε ως κωμωδία.

Το υποβάλαμε στην επιτροπή ελέγχου ως κωμωδία και ενεκρίθη ως κωμωδία δια τον αριθμό

εκατονενενηνταπέντε αποφάσεις. Πέρα από αυτό δεν θέλω να πω ότι βάση του νόμου τάδε είστε υποχρεωμένοι να γελάσετε.

Κάθε άλλο ! Εγώ απλώς επισημαίνω το γεγονός ότι οποιαδήποτε ομοιότης της κωμωδίας μας με δράμα είναι εντελώς συμπτωματική..."

 Μέσα στο θέατρο εκτός από τον κόσμο( κυρίως από την αγανακτισμένη νεολαία,) που διψά να ακούσει και να ξεφύγει από

τη νύχτα της δικτατορίας είναι και πολλοί ασφαλίτες, στρατιώτες και  αστυφύλακες που κυκλοφορούν στους διαδρόμους ανάμεσα στο κοινό καταγράφοντας τις φράσεις επάνω στις οποίες ο κόσμος χειροκροτεί. Η σύλληψη του ζεύγους Καζάκου - Καρέζη δεν άργησε να έρθει. Ο ίδιος ο Κώστας Καζάκος σε συνέντευξή του στο BHmagazino περιγράφει :

«Το κουδούνι χτύπησε. "Ασφάλεια" μας λένε» αναφέρει ο Κώστας Καζάκος καθώς διηγείται τη σύλληψή τους. «Μας κατέβασαν κάτω. Κρατιόμασταν από το χέρι. Ερχεται ο επικεφαλής, ήταν ο ταγματάρχης Μπάκας, και μας δίνει μία, μας χωρίζει τα χέρια, πετάνε την Τζένη μέσα σε ένα αυτοκίνητο και εξαφανίζονται. Εμεινα στο πεζοδρόμιο. Δεν έχω αισθανθεί ποτέ έτσι στη ζωή μου. Πήραν τη γυναίκα μου και έμεινα στο πεζοδρόμιο σαν ηλίθιος να κοιτάζω. Αρχίζω σαν τρελός να την ψάχνω. Δεν ήξερα πού την είχαν. Τελικά την ανακαλύψαμε με έναν φίλο μου γιατρό που ήταν της αμερικανικής πρεσβείας. Ετσι έμαθα από έναν αμερικανό συνταγματάρχη ότι την είχαν στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Το βράδυ έπιασαν και μένα. Εναν μήνα και κάτι μείναμε μέσα. Μας άφησαν τα Χριστούγεννα. Δεν μας βασάνισαν σωματικά, αλλά φανταστείτε πως όταν άφησαν την Τζένη και γυρίσει σπίτι, η εξαδέλφη της η Νόρα, με την οποία είχαν μεγαλώσει μαζί, δεν τη γνώρισε. Βάλε με το μυαλό σου εικόνα».

Η παράσταση κλείνει με τούτα τα λόγια..από την Τζένη  Καρέζη και στη συνέχεια από τον Κώστα Καζάκο. 

 ΤΖΕΝΗ  ΚΑΡΕΖΗ:

-Κύριες και κύριοι σε δύο λεπτά το έργο μας τελειώνει .Όμως δεν θα σας αφήσουμε να φύγετε πικραμένοι

Και όχι γιατί σας κάνουμε χάρη.Αλλά και γιατί έτσι γίνεται πάντα και στη ζωή.Αυτό πάει να πει ότι στον τόπο μας οι ρίζες μας είναι βαθειές, το χώμα δικό μας .Κόβω - κόβεις- κόβει - κόβουμε - κόβετε -  κόβουν ,τα καλάρια μας ,τον κορμό μας.

Μα το χώμα ξαναφουκώνει! Μια πράσινη φωνούλα ξαναβγαίνει και φωνάζει : ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ !

Κ. ΚΑΖΑΚΟΣ:

- Καταπιαστήκαμε με κάτι δύσκολο. Καλέσαμε την τρέλα για βοηθό μας, αλλιώς δεν τα βγάζαμε πέρα.
Τρέμαμε με αυτό που αγγίζαμε και τρέμουμε ακόμα!Όμως αυτό που θέλαμε είναι να ρθείτε στην παράσταση μας και να μην φύγετε αδιάφοροι .
Να βρείτε ψεγαδια, να μας κρίνετε ,αλλά να μην φύγετε αδιάφοροι. Κι αν σας κακοκαρδίσαμε ή αν σας κάναμε να γελάσετε με πράματα που δεν έπρεπε είναι γιατί διαλέξαμε τον φαρδύ τον δρόμο,  εκεί που η ζωή ειναι χύμα .

ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ

- Ο δράκος είναι εκεί ! Και θα ναι και αύριο και μεθαύριο,  με το στόμα ανοιχτό. Ξερογλείφεται, τον βλέπετε?

Είδε πως σκότωσαν την παρέα του Καραγκιόζη και περιμένει να τους φάει.

Όμως δεν θα τους φάει.

Αν δεν με πιστεύετε βάλτε το αυτί σας στο χώμα και ακούστε.

Η γή μας χτυπάει με ογδόντα σφύγμους ,ωραίους σαν από παλιό τύμπανο.

Κάτι γίνεται ...!Κάτι γίνεται ...!!!...

    Ακούστε τα λόγια τους εδώ:  http://youtu.be/nxKZNppM4zA

                                           Σπάνιο απόσπασμα από την παράσταση.

Πηγές : http://spiti.pblogs.gr
             http://www.tovima.gr

                La plage - Yann Tiersen

Δε χρειάζονται λόγια ,η μουσική μιλά από μόνη της ...

Δίψα για ελευθερία ή μήπως για...δύναμη;

Οι πιο ισχυρές, και από οικονομικής και από πολιτικής απόψεως οικογένειες, που υπήρχαν στην Ελλάδα και πριν και κατά και μετά την Επανάσταση, ήταν αυτές των Αρβανιτών Κουντουριωτών και Μιαούληδων της Ύδρας. Ο Λάζαρος Κουντουριώτης, πανίσχυρος εφοπλιστής διέθεσε τα ¾ της περιουσίας του υπέρ του αγώνα και έγινε αυτομάτως ήρωας χωρίς να κάνει τίποτα άλλο. Όμως το ¼ που κράτησε για τον εαυτό του ήταν τόσο μεγάλο σε απόλυτους αριθμούς, που έφτανε και περίσσευε για να ελέγχει τα πράγματα στην Ελλάδα, μετά την Επανάσταση.
(……..)

Λάζαρος Κουντουριώτης (1769-1852)
από το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
Αν ο Λάζαρος ήταν ο οικονομικός εγκέφαλος της οικογένειας, ο μικρότερος αδερφός του Γεώργιος ήταν ο πολιτικός εγκέφαλος. Πήρε μέρος σ’ όλα τα πολιτικά συμβούλια και διαβούλια στη διάρκεια της Επανάστασης και μετά απ’ αυτήν, και κατέλαβε πάρα πολύ σημαντικά πολιτικά αξιώματα. Έτσι, οι Αρβανίτες Κουντουριώτηδες ήλεγχαν την κατάσταση απ’ όλες τις μεριές, και ονειρεύονταν τους εαυτούς τους μετά την Επανάσταση άρχοντες, όχι μόνο της μικρής Ύδρας αλλά ολόκληρης της Ελλάδας.

Γεώργιος Κουντουριώτης (1782-1858)
Ο επίσης Υδραίος και ομοίως Αρβανίτης, Ανδρέας Μιαούλης ήταν κι αυτός εφοπλιστής πριν την Επανάσταση, κι αυτός μπήκε λίγο ζορισμένα στην Επανάσταση, αλλά όταν μπήκε κι ανέλαβε αρχηγός του ελληνικού στόλου έκανε πράγματα εκπληχτικά, αυτός ο ριψοκίνδυνος ναυτικός, που το πραγματικό του όνομα ήταν Βώκος. Το Μιαούλης είναι παρατσούκλι, προερχόμενο απ’ το τουρκικό εμπορικό πλοίο «Μιαούλ» που αγόρασε απ’ τους Τούρκους. Σημειώστε πως ο Μιαούλης ήξερε καλά τις πειρατικές μεθόδους δράσης, κι αυτό τον βοήθησε πολύ στο να γίνει ο θαλάσσιος κακός δαίμων των Τούρκων σ’ όλη τη διάρκεια της Επανάστασης.

Ανδρέας Μιαούλης (1769-1835)
Οι δυο υδραίικες οικογένειες, όπως ήταν φυσικό, δεν είδαν με καλό μάτι τον ερχομό του «ξένου» Καποδίστρια στην Ελλάδα. Τους χαλούσε τα σχέδια για απόλυτη κυριαρχία. Κι ήταν αυτοί που οργάνωσαν την αντιπολίτευση κατά του Κυβερνήτη. Έτσι μετά τις εκλογές του 1829 και το χρίσμα που πήρε ο Καποδίστριας ως λαϊκός πλέον ηγέτης, κηρύσσουν την ανυπακοή στην κυβέρνηση του Καποδίστρια και στην πραγματικότητα ανακηρύσσουν την Ύδρα αυτόνομο και ανεξάρτητο κράτος. Πιο σωστά, πρωτεύουσα μιας άλλης Ελλάδας, όπου τον πρώτο και κύριο ρόλο θα παίζουν τα πλούσια νησιά του Αιγαίου, που όλα δηλώνουν υπακοή στους Κουντουριώτηδες της Ύδρας.
(……..)

Η Ύδρα το 1795
από το www.hellenica.de
Η ανταρσία της Ύδρας κατά του Καποδίστρια επισημοποιείται με μια ψευτοκυβέρνηση που σχηματίζει εκεί ο Κουντουριώτης. Ο Καποδίστριας τραβάει τα μαλλιά του και δίνει εντολή στον Κανάρη να ετοιμάζει τον αγκυροβολημένο στον Πόρο ελληνικό στόλο να πάει να αποκλείσει την Ύδρα. Όμως, ο Κουντουριώτης μαθαίνει τι του ετοιμάζει ο Καποδίστριας και στέλνει τον Μιαούλη στον Πόρο να καταλάβει τον ελληνικό στόλο και να τον φέρει στο «ανεξάρτητο» κράτος της Ύδρας.
Πράγματι ο Μιαούλης με μια πειρατική ενέργεια από κείνες που μόνο αυτός ήξερε να οργανώνει προκειμένου να γίνει πλούσιος πολύ πριν ξεσπάσει η ελληνική επανάσταση, καταλαμβάνει τον στόλο, καταλαμβάνει και το φρούριο του Πόρου. Και συλλαμβάνει αιχμάλωτο τον δύστυχο Κανάρη, τον μέχρι πριν από λίγο συμπολεμιστή του.

Κωνσταντίνος Κανάρης (1793 ή 1795 – 1877)
Ο Καποδίστριας αφρίζει και αποφασίζει να ανακαταλάβει τον ναύσταθμο του Πόρου. Προς τούτο, ζητά τη βοήθεια των πρεσβευτών της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας. Ο Άγγλος και ο Γάλλος του την αρνούνται. Θεωρούν καλά καμωμένα τα όσα έγιναν και εκδηλώνονται απροσχημάτιστα κατά του Καποδίστρια, που ξέρει πια ότι το τέλος του φτάνει. Αγωνίζεται ωστόσο κατά των επιδρομέων Υδραίων που πολιορκούν τα ελληνικά πλοία μέσα στο ναύσταθμο και μπλοκάρει όλα τα πολεμικά μαζί και τα εμπορικά.
Ζητάει απ’ τον Μιαούλη να φύγει ήσυχα για την πατρίδα του την Ύδρα χωρίς να πάθει τίποτα, αλλά ο γενναίος Υδραίος γίνεται θηρίο έτσι που είναι εγκλωβισμένος απ’ τον εμπορικό στόλο, και πυρπολεί τη μεγάλη φραγάτα «Ελλάς». Σημαδιακό το όνομα του πλοίου. Η πυρπόληση του «Ελλάς» απ’ τον Έλληνα, συμβαίνει την 1η Αυγούστου 1831, ημέρα κατά την οποία καταλαβαίνει κάθε νοήμων της εποχής, πως είναι αδύνατο να υπάρξει ελληνικό κράτος.

Ιωάννης Καποδίστριας (1776-1831)
(πίνακας του Διονύσιου Τσόκου)
Το πείραμα Καποδίστρια απέτυχε γιατί οι Έλληνες δε θέλουν να έχουν κράτος. Ούτε σήμερα θέλουν να έχουν κράτος. Η σημερινή Ελλάδα είναι γεμάτη Υδραίους και Μιαούληδες.
Το πυρ απ’ τη φρεγάτα «Ελλάς» μεταδίδεται και στην κορβέτα «Ύδρα». Δεύτερος συμβολισμός: ο Μιαούλης δεν έκαψε μόνο την Ελλάδα αλλά και την την πατρίδα του την Ύδρα.
Και ενώ οι φλόγες καταυγάζουν τον άσχετο προς όλη αυτή τη βαρβαρότητα ελληνικό ουρανό, ο Μιαούλης τρυπώνει μέσα απ’ τις φλόγες και τελικά βρίσκεται ασφαλής στο πειρατικό του καταφύγιο, την Ύδρα.
Προσοχή όμως. Φεύγει μόνο όταν διαπιστώνει πως δεν μπορεί να κάψει όλα τα πλοία, όπως ήταν η πρόθεσή του, γιατί στο μεταξύ ο Κανάρης, που ήταν αιχμάλωτός του, όπως είπαμε, ελευθερώνεται, ανακαταλαμβάνει όσα πλοία δεν είχε κάψει ο Μιαούλης και τα σώζει απ’ τον επιδρομέα Υδραίο. Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν…
Το περιστατικό δε θα το βρείτε στα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας, για ευνόητους λογοκριτικούς λόγους.

 Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη “ΙΣΤΟΡΙΑ (ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ) ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ”, Εκδόσεις του ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ


Πηγή :http://logomnimon.wordpress.com